Hoe maak je verbinding als je je alleen voelt.

We hebben allemaal soms sombere gedachten en periodes in je leven waarin je je niet verbonden voelt. Niet met anderen, en niet met jezelf. Waarin je de zin van of de zin ìn je leven niet voelt. Het maakt niet uit hoeveel vrienden je hebt, hoeveel succes, hoeveel geld. Mannen blijken daar nog vaak weinig over te praten, wij vinden dat we het zelf moeten oplossen. 

In deze blog een paar simpele dingen die je kunt doen om de verbinding met jezelf en anderen te herstellen.

We hebben allemaal een ‘jonge held’ in ons, die op elk moment in ons wakker kan worden en staat te springen om op avontuur te gaan en de schat te zoeken. De schat heet thuiskomen bij jezelf,  je eigen weg vinden, jezelf zijn, je hart vinden, of hoe je het maar noemen wilt. Daar waar je verbinding voelt met jezelf en anderen, waar je gelukkig bent. 
 
En we hebben een stem in ons hoofd die modder gooit, je steeds vertelt hoe je tekort schiet, dat het nooit wat zal worden met je, dat niemand van je houdt, of hoe slecht anderen allemaal zijn. De stem van Gollem uit 'in de ban van de ring' En als je luistert naar die stem, (en hem gelooft) kan je zomaar in de spiraal naar beneden komen. Die stem komt in vaste patronen en weerhoud je ervan om op pad te gaan. Je trekt je steeds verder terug, en blijft liever thuis, waar het veilig is, en je niet gekwetst kunt worden.

Als ik mijn rugzak pak om de natuur in te gaan voel ik die tegenstelling in mezelf heel helder. Mijn held kan niet wachten tot het avontuur begint, en tegelijk gooit mijn hoofd allerlei belemmerende gedachten. Gedachten die me bang maken dat ik het niet kan, dat ik bang zal zijn s ’nachts of bij een steile pas. Dat mijn lijf het niet goed zal doen. Patronen die ik herken in mijn leven wanneer daar een avontuur zich aandient. Ik voel me dan ook onrustig. Mijn belemmerende gedachtepatroon is dat ik het beter niet kan doen, omdat ik er niet goed genoeg voor ben, en dus zal mislukken. Dat heb ik geleerd van mijn moeder, die tegen mij steeds zei dat ik zoveel talent had, als ik maar wat beter mijn best zou doen. 
We hebben allemaal door conditionering geleerd dat het veiliger is je aan te passen. En we zijn allemaal bang om gekwetst te worden, en er niet bij te horen. Dus verberg je je kwetsbaarheid, en je echte kracht, je pijn en somberheid onder een masker van 'met mij gaat alles goed', en grappen, en/of nog een biertje. 

Ik geloof dat het juist voor mannen heel goed werkt om samen op pad te gaan. De natuur en het lopen maken dat je letterlijk en figuurlijk afstand neemt van de hectiek van je leven, en van je (digitale) agenda. Dit zorgt voor stilte en ruimte in je hoofd. De jager en krijger worden gewekt en ingezet in het zoeken naar een kampplaats, en kamp bouwen, water filteren uit de rivier, koken op een brandertje. En we zitten weer rond het vuur zoals ooit. Dat brengt ons thuis bij onze eigen natuur. En dan praten we met elkaar. Over vaders en moeders, kinderen, man-zijn, relaties, seksualiteit, over wat je nou echt wilt, waar je bang voor bent, wat je boos maakt. Het blijkt dan altijd dat iedereen op zijn eigen manier herkenning heeft, wat de verbinding herstelt met hen en met jezelf. Kennelijk geloven we in een stem die ons zegt dat alle anderen deze problemen niet hebben, en dat jij een loser bent. 
Je wordt je bewust van die gedachten, van je gevoelens en wat echt belangrijk voor je is. Dit geeft kracht en zelfvertrouwen. Als je de moed hebt uit je veilige huis te stappen begint de reis naar je innerlijk thuis. 

Wat kun je doen als je je somber en alleen voelt? 

1. Herken dat je bent gaan luisteren naar èn geloven in de stem in je hoofd die je naar beneden praat. Herkan dat je dat niet bent, dat je er niet in hoeft te geloven. En probeer eens uit om over jezelf te denken als een held op het avontuur van jouw levensreis. En kijk of je dat ook kunt geloven. Hoe voel je je als je dat gelooft? 

2. Luister eens naar je verlangens zoals een liefdevolle vader luistert naar zijn zoon en neem ze serieus. Dat is het begin van je avontuur. 

3. Ga regelmatig de natuur in, die je altijd oordeelroos ontvangt. Luister daar naar de geluiden van de vogels, de wind, de regen. Dat helpt echt om dichter bij jezelf te komen. Wandelen helpt, door je lichaam te bewegen breng je ook je gedachten in beweging, en krijg je dus ruimte om die negatieve spiraal te doorbreken

4. Nodig eens een vriend uit om met je samen te wandelen, of sluit je aan bij een bestaand groepje, er zijn er genoeg. En als je de moed hebt: stel eens voor dat je allebei deelt hoe je je nu echt voelt in je leven, waar je blij over bent, en waar je je somber over voelt, of boos, of angstig. Dat is een cadeau aan jezelf en aan de ander. 

Je bent een held op het avontuur van jouw leven! 

Goede reis.

Wil je maandelijks meer inspiratie en updates?