Artikel 12-04-2021

De gemaskerde man

Wat neem jij van jezelf mee als je aan je werkdag begint? Kun jij volledig jezelf zijn, alles wat je ten diepste bent meenemen, en jouw authentieke waarheid inbrengen in een overleg? De meesten van ons doen als we de deur uit gaan ons masker op, en verbergen het grootste deel van onszelf. En gaandeweg wordt ons masker onze werkelijkheid. Waarom doen we dat? Wat kun je er aandoen?

Letterlijk zien we in sommige beroepen hoe het uniform of maatpak de ‘professional’ herkenbaar maakt als zodanig. Het uniform is als een masker waar we onze diepere zelf achter verbergen. Onderzoek van Gallup in 2017 in 155 landen laat zien dat maar 15% van de medewerkers zich wezenlijk betrokken voelt bij zijn of haar werk. 
In organisaties wordt uniformiteit in denken en doen helaas nog vaak gestimuleerd. En omdat dat nog het dominante denkraam is, is ons masker voornamelijk gebaseerd op mannelijke uitgangspunten. Rationaliteit wordt gewaardeerd, emoties en intuïtie kun je maar beter thuislaten, die zijn een teken van zwakte, en vertragen de boel alleen maar. Feiten en cijfers, procedures en processen presenteren ons een zogenaamd objectieve waarheid. Onze twijfels en wens om rustig te reflecteren wordt aan de kant geschoven door de ‘noodzaak’ om vaart te maken en knopen door te hakken, vooral doorpakken. De zachte en gevoelsmatige benadering om dat wat kwetsbaar is te beschermen is niet gewenst. En spelen op je werk, het moet niet gekker worden! Terwijl een creatieve werkomgeving waarin ruimte is om te spelen leidt tot èn gelukkiger medewerkers èn creatievere en kwalitatievere oplossingen. Zo leren we dat we onze authenticiteit beter thuis kunnen laten en met het masker van ons ego op vooral rationele, krachtige, mannelijke energie inzetten. Ik geef toch maar even het voorbeeld van het huidige politieke tumult rondom de formatie en de toeslagenaffaire waarin de manager Rutte een cultuur heeft neergezet waarin veel van bovenstaande aspecten terugkomen. En anders dan hij hecht ik wel aan reflecteren over sociologische verklaringen. Het is vooral 2000 jaar mannelijke dominantie die van de man een karikatuur heeft gemaakt die voortdurend strijd levert, in concurrentie is om macht, status, en geld en nauwelijks ruimte heeft voor zijn menselijkheid of meer ‘vrouwelijke’ eigenschappen, op straffe van uitsluiting. De prachtige mannelijke energie van kracht, krijgerschap, daadkracht, en leiderschap verwrongen tot sexueel en huiselijk geweld en machtsmisbruik.
 
Mijn inzet is om met mannen samen te werken aan heelheid, aan volledig man worden. Om de maskers af te zetten, kracht en kwetsbaarheid, besluitvaardigheid en reflectie, analyse en intuïtie, hart en hoofd, speelsheid en discipline, openheid en focus in balans te brengen. De uitdaging voor mannen is in mijn ogen om met elkaar te leren twijfels en onzekerheden te delen, feedback te vragen, zich te openen en verdiepen in zichzelf. Kom op man, schouders eronder, werk te doen zegt de man in mij dan. Ga op avontuur naar de man die jij wilt zijn. Ga je mee leven? Leren, vallen en opstaan, fouten maken, hulp vragen, twijfelen, zoeken, vinden, voelen, spelen, bouwen, vrijen, werken, bruisen, hakkelen, focussen. Leven vanuit je hart, authentiek, vrij, vitaal en in verbinding.